Nenda kwa yaliyomo

Souleymane Mboup

Kutoka Wikipedia, kamusi elezo huru
Mboup akihojiwa kuhusu COVID-19 mnamo 2020

Souleymane Mboup (amezaliwa 1951) ni Msenegal mtaalamu wa viumbe hai, mtafiti wa matibabu, na kanali katika vikosi vya wanajeshi vya Senegal.

Mnamo 1985, alikuwa mshiriki wa timu ya kwanza kutambua Aina ya VVU-2,[1] aina ya VVU ambayo hupatikana sana Afrika Magharibi na haiwezi kuambukizwa kuliko VVU-1 ya kawaida.[2] Mboup amechangia kuboresha miundombinu ya utafiti wa Senegal katika kipindi chote cha kazi yake. Miongoni mwa kazi zake zilizochapishwa, anajulikana kwa kuhariri kitabu cha kumbukumbu cha UKIMWI katika Afrika mwaka 1994reference book AIDS in Africa. Mboup kwa sasa ni Rais wa L'Institut de Recherche en Santé, de Surveillance Épidémiologique et de Formations (IRESSEF) huko Diamniadio, Senegal.[3]

Mboup alipata digrii ya ufamasia kutoka Chuo Kikuu cha Dakar mnamo mwaka 1976 na MS katika Immunology kutoka Taasisi ya Pasteur mnamo mwaka 1981. Mnamo mwaka 1983, alipata PhD katika Bacteriology Virology kutoka Université de Tours.[4]

Kazi ya mapema

[hariri | hariri chanzo]

Baada ya kumaliza PhD yake, Mboup alirudi Chuo Kikuu cha Dakar cha Shule ya Tiba na Pharmacy kama profesa wa microbiology.[5] Mboup alielekeza utafiti wake kwa wafanyabiashara wa ngono wa Dakar na magonjwa ya zinaa (STDs) waliyoambukizwa. Alifanya utafiti huu katika maabara yake katika Chuo Kikuu cha Dakar.[6]

Kutambua VVU-2

[hariri | hariri chanzo]
Mti wa filogenetiki wa virusi vya SIV na VVU, pamoja na VVU-2

Mnamo 1985, miaka miwili tu baada ya kumaliza masomo, utafiti wa Mboup wa wafanyabiashara wa ngono wa Dakar ulisababisha ugunduzi wa aina mpya ya VVU. Mkusanyiko wa asili wa sampuli za damu za Mboup kutoka kwa wafanyikazi wa ngono wa Senegal, zilipopimwa na Phyllis Kanki wa Shule ya Afya ya Umma, ilionyesha uhusiano wa karibu na Virusi vya Ukosefu wa Kinga ya Simian kuliko VVU-1 inayojulikana. [6] Mboup baadaye alikusanya sampuli mpya kutoka kwa wanawake hao hao na kusafirisha bakuli 30 za damu kwenda Merika. [5]

Maabara ya Mboup wakati huo haikuwa na vifaa vya kutosha kwa utafiti zaidi wa sampuli na iliajiri mafundi wawili tu, kwa hivyo Mboup alifanya kazi katika maabara ya Profesa Max Essex katika Chuo Kikuu cha Harvard. Ushirikiano wa Mboup na timu yake na timu ya Max Essex ilisababisha kupatikana kwa VVU-2, aina tofauti ya VVU ya kisayansi.[6] Utafiti uliofuata na ripoti iliyochapishwa ilikusanya sampuli kutoka kwa wafanyabiashara wa ngono 289 huko Dakar, mji mkuu wa Senegal.[7] Mboup, pamoja na Max Essex, Phyllis Kanki, na mwenzake wa Ufaransa, waliwasilisha kitambulisho chao cha aina mpya ya VVU mnamo Novemba 1985 katika Kongamano la Kimataifa la UKIMWI wa Afrika huko Brussels, Ubelgiji.[8]

Ushirikiano juu ya VVU-2

[hariri | hariri chanzo]

Ingawa Mboup na timu yake walikuwa wamegundua ushahidi wa virusi vya pili vya upungufu wa kinga mwilini mnamo mwaka 1985, virusi hivyo bado haikuwa imetengwa au kujulikana kama VVU-2.[9] Baada ya utafiti wa Mboup wa 1985, ushirikiano uliibuka ili kuendelea kutafiti aina hii mpya ya virusi na athari zake. Timu ya Mboup katika Chuo Kikuu cha Dakar pamoja na Chuo Kikuu cha Harvard, na vyuo vikuu vingine viwili vya Ufaransa viliunda ushirikiano. Lengo la taasisi zinazofanya kazi pamoja ilikuwa kuunda timu ya utafiti ambayo ilikuwa sawa katika michango yake. Ijapokuwa maabara ya Mboup haikufadhiliwa au kuendelezwa kitaalam kama Chuo Kikuu cha Harvard wakati huo, Mboup alisisitiza hitaji la ushirikiano sawa ili kuhakikisha ushirikiano huo hautengani na Senegal na Afrika Magharibi na badala yake ingeleta miundombinu ya utafiti na fursa kwa Senegal.[6]

Uelewa zaidi wa VVU-2

[hariri | hariri chanzo]

Baada ya utambuzi wa awali wa aina mpya ya VVU, Mboup na timu yake, pamoja na muungano mpya, walilenga utafiti wao huko Dakar. Lengo la kuendelea na utafiti kati ya washirika ilikuwa kuelewa asili ya aina hii mpya ya VVU. Mboup na washirika wake walilenga kutafiti wafanyikazi wa ngono huko Dakar kwa muda, kwani hii ndio idadi ya watu wa kwanza wa VVU-2 walioambukizwa. Uwezo wa utafiti ulipokua, kliniki za STD za Dakar na wafanyikazi wa ngono ambao walitibiwa katika kliniki hizo zikawa njia kwa timu kupima na kufuatilia maendeleo na maambukizi ya virusi. Baada ya muda, idadi ya masomo yaliyohusika katika utafiti wa muungano ilikua ni pamoja na wanawake elfu chache.[6] Mafanikio ya kufanya kazi katika kliniki za STD na kufuatilia wafanyikazi wa ngono iliwezekana na sheria za Senegal zinazozunguka kazi ya ngono. Kufanya biashara ya ngono kulihalalishwa nchini Senegal mnamo 1969 na wafanyikazi wote wa ngono wanahitajika kusajili taaluma yao kwa serikali na kupokea uchunguzi wa mara kwa mara na vipimo vya magonjwa ya zinaa.[10] Utafiti wa Mboup na washirika wake kutoka 1985 hadi 1993 ulisababisha hitimisho kwamba VVU-2 haina nguvu sana kuliko VVU-1. Utafiti huu ulichapishwa katika Sayansi, jarida la kitaaluma, mnamo Septemba 1994.[11] Ingawa Mboup hajatajwa kama mwandishi wa utafiti huu, alikuwa mshirika.[8] Uchunguzi zaidi kupitia ushirikiano pia umebaini kuwa VVU-2 haipatikani kuliko VVU-1 na kwamba wanawake walioambukizwa VVU-2 wana uwezekano mdogo wa kupata VVU-1 kuliko wale ambao hawajaambukizwa. Ushirikiano wa Mboup juu ya VVU wanaosoma wafanyabiashara ya ngono wa Senegal ulidumu zaidi ya miaka 25. Takwimu zilizokusanywa wakati wa ushirikiano sio tu uelewa wa VVU, lakini pia hutumiwa leo kuarifu utafiti juu ya magonjwa mengine ya kuambukiza huko Afrika Magharibi.[6]

L'Institut de Recherche en Santé, de Ufuatiliaji Épidémiologique et de Formations (IRESSEF)

[hariri | hariri chanzo]

Mnamo 2017, Mboup alianzisha IRESSEF, taasisi ya utafiti wa umma. IRESSEF ilianzishwa ili kutoa utafiti wa kina na mafunzo nchini Senegal na kuwaweka Waafrika miongoni mwa watafiti bora zaidi ulimwenguni. Shirika hufanya mafunzo ya magonjwa na mafunzo kwa lengo la kutoa huduma ya afya inayopatikana na kukuza uelewa wa magonjwa barani Afrika. IRESSEF inashirikiana na serikali ya Senegal, taasisi zingine na mashirika ya kiserikali kote Afrika, na taasisi za Magharibi. Miradi ya hivi karibuni ni pamoja na utafiti juu ya VVU, Ebola, Kifua Kikuu, na Malaria.[3]

Michango ya miundombinu ya utafiti nchini Senegal

[hariri | hariri chanzo]

Wakati wa kazi ya Mboup juu ya VVU-2, aliweka kipaumbele katika kuongeza miundombinu na uwezo wa utafiti wa Senegal. Mnamo 1985, maabara ya Mboup ilikuwa na mafundi wa maabara wawili tu na ilikosa vifaa vya kufanya kazi vizuri. Alikuwa kiongozi katika ushirikiano wa utafiti juu ya VVU kati ya Chuo Kikuu cha Dakar, Chuo Kikuu cha Harvard, na vyuo vikuu vingine viwili vya Ufaransa. Kama kiongozi, alihakikisha kuwa rasilimali za kutosha zimewekezwa katika miundombinu ya utafiti wa Senegal, kwani Senegal ilikuwa eneo la masomo ya ushirikiano.[6] Wakati wa ushirikiano, Mboup alifanya kazi kwa karibu na Phyllis Kanki, kutoka Chuo Kikuu cha Harvard, ambaye alimsaidia kufamhamisha na kukuza uwezo wa Mboup na maabara mengine ya Senegal kupunguza njia. Hatimaye maabara ya Mboup ya Bakteria na Virolojia katika Hospitali ya Le Dantec, ilikua na kuwa moja ya maabara ya utambuzi yenye vifaa vingi barani Afrika, na wafanyikazi wa zaidi ya 40 kama ya 1995.

Ushirika

[hariri | hariri chanzo]

Mbali na nafasi yake na Chuo Kikuu cha Dakar, Mboup ameshikilia nyadhifa katika mashirika kadhaa wakati wote wa kazi yake. Mboup alikuwa mratibu wa Senegal wa Mkataba wa Chuo Kikuu cha Utafiti juu ya Virusi vya Binadamu na Magonjwa Yanayohusiana. Mikutano ya mjadala huu ulitokea Desemba 1986 na Desemba 1987. Washiriki walijumuisha Chuo Kikuu cha Harvard, Chuo Kikuu cha Dakar, Chuo Kikuu cha Tours, na Chuo Kikuu cha Limonges.[12] Mboup aliwahi kuwa mshauri wa Shirika la Afya Ulimwenguni mnamo 1987 alipopelekwa Benin kufanya utafiti wa magonjwa juu ya VVU.[8] Mnamo 1991, Mboup aliongoza Mkutano wa Sita wa Kimataifa juu ya UKIMWI barani Afrika. Mkutano huu ulikuwa na watafiti zaidi ya 2,000 kutoka kote Afrika na ulifanyika Dakar, Senegal.[8] Mnamo 1998, Mboup alikua kiongozi wa Timu ya Huduma ya UKIMWI ya Senegal katika Taasisi ya UKIMWI ya Harvard Enhancing Care Initiative.[13] Mpango huu ulidumu kwa miaka 5.[14] Mboup alisimamia mipango kadhaa ya sera ya umma ya Senegal ya kupambana na VVU na UKIMWI nchini humo kama kiongozi wa Programu ya Ufuatiliaji wa UKIMWI ya Sentinel ya Senegal na Mpango wa Kitaifa wa UKIMWI wa Senegal. Mboup pia amewahi kuwa rais wa Mtandao wa Utafiti wa Ukimwi wa Afrika[15] na ni mwakilishi wa zamani wa Afrika kwenye Baraza la Uongozi la Jumuiya ya UKIMWI la Kimataifa.[16]

Vikosi vya Wanajeshi vya Senegal

[hariri | hariri chanzo]

Mboup alihudhuria Chuo cha Mafunzo ya Afya ya Kijeshi ya Senegal na mwishowe akapanda cheo cha Kanali katika Kikosi cha Wanajeshi cha Senegal.[17] Kabla ya kustaafu kutoka kwa Jeshi, Mboup alihudumu katika Muungano wa Kijeshi dhidi ya VVU / UKIMWI kama mratibu wa Afrika.[15]

Kazi mashuhuri

[hariri | hariri chanzo]

Mboup ameandika au kuandika kwa pamoja zaidi ya machapisho 200 na vitabu 18.[17] Kazi mashuhuri zinazohusiana na utafiti wa Mboup juu ya VVU ni pamoja na: * UKIMWI barani Afrika, kitabu kamili cha marejeo[18]

  • Ushahidi wa Serolojia Kwa Virusi vinavyohusiana na Simian T-Lymphotropic Retrovirus III kwa Wakazi wa Afrika Magharibi , nakala ya utafiti ya 1985 iliyochapishwa katika The Lancet ikiripoti ushahidi wa kwanza wa kisayansi wa VVU-2[7]
  • Ulinzi wa Asili Dhidi ya Maambukizi ya VVU-1 Yanayotolewa na VVU-2 [19]
  • Virusi vya chini vya Ukosefu wa kinga ya mwili (VVU) Aina ya 2 ya Mzigo wa Virusi Inaonyesha Tofauti ya Ugonjwa wa VVU-1 na VVU-2 [20]
Green and yellow ribbon bar of the Senegalese Order of Merit - Grand Cross
Ribbon bar of the Senegalese Order of Merit - Grand Cross
Ribbon bar of the Senegalese Order of the Lion - Knight
Ribbon bar of the Senegalese Order of the Lion - Knight
Ribbon bar of the Senegalese Order of Academic Palms - Knight
Ribbon bar of the Senegalese Order of Academic Palms - Knight

Mboup amepokelewa na kutambuliwa ulimwenguni kwa utafiti na kazi yake.[17] Tuzo mashuhuri ni pamoja na:

  • Tuzo ya 1 ya Jumuiya ya UKIMWI ya Afrika (SAA), Dakar, 1991
  • Arthur Houghton Jr. Tuzo ya Crystal Star (Taasisi ya Afrika ya Amerika), New York, 1994
  • Tuzo ya 1 ya Chuo cha Kitaifa cha Kifamasia cha Ufaransa cha "Pharmacy ya Kifaransa", Paris, 2000

Tuzo ya El fasi (Vyuo Vikuu vya Kifaransa), Ubelgiji, 2004

  • Tuzo ya Pascoal Mocumbi (Ulaya na Nchi zinazoendelea Ushirikiano wa Majaribio ya Kliniki | EDCTP), Lisbon, 2018[21]

Mboup amepewa tuzo nyingi Amri, mapambo, na medali za Senegal | Daraja za Kitaifa nchini Senegal, ambazo ni tuzo kubwa zaidi kitaifa kwa michango bora kwa nchi. Mnamo 2019, Mboup alipandishwa kwa kiwango cha Grand Cross katika Agizo la Sifa la Senegal. Hii ndio cheo cha juu zaidi ambacho mtu anaweza kupata katika Agizo la Thamani.[22] Anashikilia pia cheo cha Knight of the Order of Academic Palms na Knight wa Agizo la Kitaifa la Simba. [23]

  1. Piot, Peter. No Time to Lose: A Life in Pursuit of Deadly Viruses. United Kingdom, W. W. Norton, 2012, p. 172.
  2. Campbell-Yesufu, Omobolaji T, and Rajesh T Gandhi. “Update on human immunodeficiency virus (HIV)-2 infection.” Clinical infectious diseases : an official publication of the Infectious Diseases Society of America vol. 52,6 (2011): 780-7. doi:10.1093/cid/ciq248
  3. 3.0 3.1 "Présentation Iressef". Iressef (kwa Kifaransa). Ilihifadhiwa kwenye nyaraka kutoka chanzo mnamo 2020-09-22. Iliwekwa mnamo 6 Juni 2020. {{cite web}}: More than one of |accessdate= na |access-date= specified (help)CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. "Professor Souleymane MBOUP – Global Resarch and Advocacy Group" (kwa Kifaransa). Ilihifadhiwa kwenye nyaraka kutoka chanzo mnamo 2021-08-06. Iliwekwa mnamo 6 Juni 2020. {{cite web}}: More than one of |accessdate= na |access-date= specified (help)CS1 maint: date auto-translated (link)
  5. 5.0 5.1 "Souleymane Mboup: le scientifique sénégalais premier à découvrir le VIH-2". Afrotribune (kwa Kifaransa). 12 Mei 2018. Iliwekwa mnamo 12 Juni 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 6.6 Boston, 677 Huntington Avenue; Ma 02115 +1495-1000 (29 Juni 2018). "The Senegal Sex Workers Study". Harvard AIDS Initiative (kwa American English). Iliwekwa mnamo 12 Juni 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  7. 7.0 7.1 Barin, F et al. “Serological evidence for virus related to simian T-lymphotropic retrovirus III in residents of west Africa.” Lancet vol. 2,8469-70 (1985): 1387-9. doi:10.1016/s0140-6736(85)92556-5
  8. 8.0 8.1 8.2 8.3 Wanene, Wilson. "Pioneering Africa's Research", Africa Report, January–February 1995, pp. 45–47. Retrieved on 2021-08-06. Archived from the original on 2021-08-06. 
  9. Clavel F, Guétard D, Brun-Vézinet F, et al. Isolation of a new human retrovirus from West African patients with AIDS. Science. 1986;233(4761):343‐346. doi:10.1126/science.2425430
  10. Mgbako, Chi; Smith, Laura (2011). "Sex Work and Human Rights in Africa". Fordham International Law Journal. 33 (4): 1212–1215.
  11. Marlink, R; na wenz. (9 Septemba 1994). "Reduced rate of disease development after HIV-2 infection as compared to HIV-1". Science. 265 (5178): 1587–1590. Bibcode:1994Sci...265.1587M. doi:10.1126/science.7915856. PMID 7915856.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  12. Socialdepartementet, Sweden, Statens bakteriologiska laboratorium (Sweden), Karolinska institutet, and World Health Organization. Abstracts 3103-7102. IV International Conference on AIDS: Stockholm International Fairs, Stockholm, Sweden, 12–16 June 1988, 1988. https://books.google.com/books?id=C-5voqdMOEcC.
  13. "Professor Souleymane MBOUP – Global Resarch and Advocacy Group" (kwa Kifaransa). Ilihifadhiwa kwenye nyaraka kutoka chanzo mnamo 2021-08-06. Iliwekwa mnamo 17 Juni 2020. {{cite web}}: More than one of |accessdate= na |access-date= specified (help)CS1 maint: date auto-translated (link)
  14. Boston, 677 Huntington Avenue; Ma 02115 +1495-1000 (26 Machi 2015). "Timeline". Harvard AIDS Initiative (kwa American English). Iliwekwa mnamo 17 Juni 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  15. 15.0 15.1 Quist-Arcton, Ofeibea (5 Julai 2001). "Senegal: 'This Is My Whole Life'- A Scientist's Dedication To Defeating AIDS". allAfrica.com (kwa Kiingereza). Iliwekwa mnamo 17 Juni 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  16. "Former IAS Governing Council Members". www.iasociety.org. Ilihifadhiwa kwenye nyaraka kutoka chanzo mnamo 2021-08-06. Iliwekwa mnamo 17 Juni 2020. {{cite web}}: More than one of |accessdate= na |access-date= specified (help)CS1 maint: date auto-translated (link)
  17. 17.0 17.1 17.2 "Team Senegal". Prolifica (kwa Kiingereza (Uingereza)). Iliwekwa mnamo 6 Juni 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  18. AIDS in Africa. Essex, Myron. (tol. la 2nd). New York: Kluwer Academic/Plenum Publishers. 2002. ISBN 0-306-47817-X. OCLC 614686047.{{cite book}}: CS1 maint: others (link)
  19. Travers, Karin, et al. “Natural Protection Against HIV-1 Infection Provided by HIV-2.” Science, vol. 268, no. 5217, 1995, pp. 1612–1615. JSTOR, www.jstor.org/stable/2888631. Accessed 6 June 2020.
  20. Popper, Stephen J., et al. “Lower Human Immunodeficiency Virus (HIV) Type 2 Viral Load Reflects the Difference in Pathogenicity of HIV-1 and HIV-2.” The Journal of Infectious Diseases, vol. 180, no. 4, 1999, pp. 1116–1121. JSTOR, www.jstor.org/stable/30109911. Accessed 6 June 2020.
  21. "EDCTP Prizes 2018". EDCTP (kwa American English). Iliwekwa mnamo 17 Juni 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  22. "The Senegalese Order of Merit and the National Order of Lion". www.presidence.sn. Ilihifadhiwa kwenye nyaraka kutoka chanzo mnamo 2021-10-08. Iliwekwa mnamo 17 Juni 2020. {{cite web}}: More than one of |accessdate= na |access-date= specified (help)CS1 maint: date auto-translated (link)
  23. News, Xalima (22 Machi 2014). "Professeur Souleymane Mboup: Une nouvelle distinction dans son palmarès". Xalima.com (kwa Kifaransa). Iliwekwa mnamo 1 Julai 2020. {{cite web}}: |last= has generic name (help)CS1 maint: date auto-translated (link)