Fatima Meer
Makala hii ina dalili ya kutungwa kwa kutegemea programu ya kompyuta kama vile "Google translation" au "wikimedia special:content translation" bila masahihisho ya kutosha. Watumiaji wanaombwa kuchunguza tena lugha, viungo na muundo wake. Wakiridhika na hali yake wanaweza kuondoa kigezo hiki kinachoonekana kwenye dirisha la kuhariri juu ya matini ya makala kwa kutumia alama za {{tafsiri kompyuta}} .
Fatima Meer (12 Agosti 1928 - 12 Machi 2010) alikuwa mwandishi, msomi, mwandishi wa skrini na pia mwanaharakati mashuhuri wa kupinga ubaguzi wa rangi wa Afrika Kusini.
Maisha ya zamani
[hariri | hariri chanzo]Fatima Meer alizaliwa katika Mtaa wa Grey, Durban, Afrika Kusini, katika familia ya tabaka la kati ya watoto tisa. Baba yake Moosa Ismail Meer alikua mhariri, mama yake Rachel Farrell, alikua mke wa pili wa Moosa Ismail Meer. Rachael Farrell alikuwa yatima mwenye asili ya kiyahudi na kireno akasilimu na kubali jinake na kuitwa Amina. Alimaliza masomo yake katika shule ya upili ya wasichana ya Durban Hindi na kuwahimiza wanafunzi wenzake kukusanya fedha kwa ajili ya kampeni ya upinzani wa jumuiya ya kihindi kutoka mwaka 1946 hadi 1948. Alikutana na Yusuf Dadoo, Monty Naicker na Kesaveloo Goonam na baadae kuhudhuria chuo kikuu cha witwatersrand kwa mwaka mmoja amabapo alikua mwanachama wa kikundi cha trotskyism. Alimaliza shahada yake ya kwanza kutoka chuo kikuu cha Natal.
Mwanaharakati wa kisiasa
[hariri | hariri chanzo]Meer na Kesavolo walikua wanawake wa kwanza kuchaguliwa kama watendaji wa kongamano la asili ya india mwaka 1950.Walisaidia kuanzisha ligi ya wanawake Durban oktoba 4 1952 wakiwa kundi la wanawake 70.Lengo kuu la shirika hili ni kujenga ushirikiano kati ya waafrika na wahindi kutokana na mkanganyiko wa rangi kati ya makundi hayo. Bertha mkhize alikua mwenye kiti aliyesaidia kuandaa chreche na kusambaza maziwa manor ya cato .Walikusanya fedha kwa ajili ya waathiriwa wasio na makazi pamoja na waathiriwa wa mafuriko ya ziwa la sea cow.
Baada ya kikundi cha national kupata madaraka mwaka wa 1940, walikanza kutekeleza sera zao za ubaguzi wa rangi naye Meer kupigwa marufuku mwaka 1952 kwa muda wa miaka 3. Mwaka 1956 Meer alipanga kamati ya kukusanya fedha kwa ajili ya kusaidia famiia kutoka viongozi wa kisiasa wa Natal ambao walikua katika kesi ya uhaini .Alipanga mikesha ya usiku mwaka wa 1960 kupinga kuzuiliwa kwa wingi kwa wanaharakati wa kupinga ubaguzi wa rangi bila kufunguliwa mashtaka nje ya gereza la Durban na kuandaa mkesha wa wiki mzima Phoenix akiongozwa na Sushila Gandhi.
Mwaka wa 1975, Fatima Meer alianzisha Shirikisho la Wanawake Weusi na kuwa rais wa kwanza wa shirika hilo ila alipigwa marufuku kwa kipindi cha miaka mitano baada ya kuhudhuria mkutano wa mafunzo ya weusi . Alinusurika kifo muda mfupi baada ya kupigwa risasi nyumbani na mwanawe kujificha.
Meer alianzisha kamati ya uratibu ya mashirika ya walipa mikopo ya weusi mwaka wa 1980 kupinga dhuluma kataka vitongoji vya weusi iliyosababishwa na manispaa ya Durban na pia kuwashawishi wahindi kutovipiga vita vyama vya wazungu mwaka wa 1990.
Kazi za hisani
[hariri | hariri chanzo]Alichapisha kitabu chake kiitwacho Portrait of Indian South Africans mnamo 1969 na kuchanga fedha alizopokea baada ya kuuza hicho kitabu ili kujenga chumba cha makumbusho na Kliniki ya Gandhia katoa . Aliwaokoa wahanga 10,000 wa mafuriko na kuwapa mahitaji ya msingi na kukusanya fedha za kuja shule kule Umlazi, Port Shepstone na Inanda .
Chuo cha Mafunzo cha Tembalishe kilianziwa nyumbani kwake Meer mwaka 1979 ili kufundisha weusi katika ustadi wa ukatibu mnamo . Kituo cha Crafts pia kilianzishwa ili kufundisha uchapishaji wa skrini, kushona, kudarizi na kusuka kwa wasio na ajira kwa bahati mbaya vyuo hivi vilifungwa mwaka wa 1982 baada ya Fatima Meer kupigwa marufuku.
Mnamo 1992,Fatima Meer alianzisha Kikundi cha Mazingira cha Mtaa wa Clare kukimu mahitaji ya wakaazi wa vibanda na wahamiaji vijijini .yaliyokua maji safi,usafi wa mazingira na makazi sahihi.Mradi wa shule a Khanyisa ulianzishwa mwaka wa 1993 kama shule ya maandalizi kwa watoto wa kiafrika wasiojiweza kabla ya kujiunga na shule rasmi maji safi, usafi wa mazingira na makazi sahihi. Pia alianzisha Kituo cha Mafunzo ya ruwaza, kushona, kusoma na kuandika kwa watu wazima na usimamizi wa biashara.
Maisha binafsi
[hariri | hariri chanzo]Fatima Meer aliolewa na binamu yake wa kwanza ismail Meer mwaka wa 1950 jambo lisilo kawaida katika jumuiya ya sunni Bhora ambako alilelewa .Ismail Meer alikua mwanasheria mashuhuri na mwanaharakati wa ubaguzi wa rangi ambaya alikamatwa mwaka 1960 na kufunguliwa mashtaka ya uhaini mwaka 2000. Mwanao alfariki kutoka na ajali barbarani na kuacha binti wawili Shehnaaz amabaye ni hakimu wa mahakama ya madai ya ardhi naye Shamim mshauri wa sayansi ya kijamii.
Msomi na mwandishi
[hariri | hariri chanzo]Meer alikua mhadhiri wa sosholojia na mfanyikazi wa chuo kikuu cha Natal kutoka mwaka 1956 hadi 1988 akiwa mwanafunzi wa kwanza mweusi pia profesa mgeni katika vyuo vikuu nje ya nchi.
Alipokea digrii tatu za heshima kutoka shule ya uchumi ya london na shahada ya udaktari kutoka Chuo cha Swarthmore (1984) na katika Barua za Humane kutoka nchini Marekani (1994).
Kifo na urithi
[hariri | hariri chanzo]Fatima Meer alifariki tarehe 12 Machi 2010 katika hospitali ya mtakatifu Augustine mjini Durban akiwa mwenye umri wa miaka 81.Kifo chake ni kutoka na kiharusi alichopata wiki mbili zilizopita wasifu wake wenye jin voices of liberation uliandikwaa na na Shireen Hassim na kuchapishwa mnamo 2019. Michoro na michoro yake imeonyeshwa kwenye Kilima cha Katiba tangu Agosti 2017.
Vitabu
[hariri | hariri chanzo]- Picha ya Wahindi wa Afrika Kusini (1969)
- Mafunzo ya Mahatma (1970)
- Mbio na Kujiua nchini Afrika Kusini (1976)
- Kuelekea Kuielewa Iran Leo (1985)
- Upinzani katika Vitongoji (1989)
- Higher than Hope (1990) (wasifu wa kwanza ulioidhinishwa wa Nelson Mandela, ambao ulitafsiriwa katika lugha 13)
- Gandhi wa Afrika Kusini: Hotuba na Maandishi ya MK Gandhi (1996)
- Passive Resistance, 1946: Uchaguzi wa Hati (1996)
- Fatima Meer: Kumbukumbu za Upendo na Mapambano (2010)
Heshima na tuzo
[hariri | hariri chanzo]- Tuzo la Umoja wa Wanahabari wa Afrika Kusini (1975)
- Tuzo la Imam Abdullah Haroon kwa Mapambano dhidi ya Ukandamizaji na Ubaguzi wa Rangi (1990)
- Tuzo la Vishwa Gurjari kwa Mchango wa Haki za Kibinadamu (1994)
- Orodha bora ya Wanawake 100 Waliotikisa Afrika Kusini (1999)
- 45 Wakazi 100 Bora Afrika Kusini (2004)
- Agizo la Kitaifa la Afrika Kusini: Agizo la Huduma Bora (2009)
- Agizo la Luthuli katika Fedha (2017)