Graham Payn

Kutoka Wikipedia, kamusi elezo huru

Graham Payn (25 Aprili 1918 - 4 Novemba 2005),Alikuwa mwigizaji na mwimbaji aliyezaliwa nchini Afrika Kusini, pia anajulikana kuwa mpenzi wa maisha wa mwandishi wa michezo Noël Coward. Kuanzia kama mwimbaji wa kiume mwenye sauti ya juu isiyobadilika, Payn baadaye alifanya kazi kama mwimbaji na mwigizaji katika kazi za Coward na wengine. Baada ya msiba wa Coward, Payn alisimamia mali ya Coward kwa miaka 22.[1][2]

Maisha ya awali, elimu na kazi[hariri | hariri chanzo]

Payn alizaliwa huko Pietermaritzburg, Afrika Kusini, mtoto wa Francis Dawney Payn na mkewe, Sybil, née Graham.[3][4] Alisomea Nchini Afrika Kusini na, baada ya wazazi wake kutarakiana, huko Uingereza, ambapo alionekana kw mara ya kwanza jukwaani, akiwa na umri wa miaka 13, huko London Palladium, kama Curly huko Peter Pan.[5] Mnamo Oktoba 1931, alitangaza kama mwimbaji wa kiume mdogo mwenye sauti ya juu isyobadilika kwenye BBC katika kipindi kilichomshirikisha Derek Oldham na Mabel Constanduros,[6]na alitangaza zaidi mnamo 1932 na 1933.[7]

Katika umri wa miaka 14, alifanya majaribio kwa ajili ya Noël Coward na Charles B. Cochran, burudani nyepesi ya maonyesho iliyo na safu ya michoro fupi, nyimbo, na densi, ambazo hushughulika sana na maswala ya mada.(1932). Kipande chake cha majaribio, akiimba "Nearer My God to Thee"[1] wakati akicheza ngoma ya bomba, ilikuwa ya kuvutia sana hivi kwamba Payn alishinda sehemu mbili ndogo kwenye toleo hilo. Kwa maonyesho 163, alicheza busker akiburudisha foleni ya sinema kama kiongozi wa baladi "Mad About the Boy".[5]

Alionekana kwanza kwenye filamu kama mtoto wa kike katika mwaka huo huo.[8] Wakati malipo yalipofungwa, Payn alisaini mkataba wa wiki tisa wa kuimba kwenye sinema karibu na Uingereza, lakini ziara hiyo ilifutwa wakati sauti yake ilikwama ghafla. Haifanyiki kama mtoto wa soprano, alirudi na mama yake Afrika Kusini. Wakati wa kutoweka kwa Maneno na Muziki (kukwama kwa sauti) , Payn alikuwa amejifunza kucheza, alicheza na mdenguaji wa onyesho, Buddy Bradley. Kupata riziki nchini Afrika Kusini alifundisha katika shule za kucheza huko Durban na Johannesburg, akizalisha mazoea ya Bradley.[9]

Kazi ukubwani[hariri | hariri chanzo]

Kurejea Uingereza mnamo 1936,[10] Payn alitangaza mara nyingi kama baritoni kwenye redio na vile vile kwenye huduma mpya ya runinga katika vipindi anuwai mnamo 1938 na 1939; pia alihusika katika michezo ya redio.[11] Jukumu lake la kwanza la kama mtu mzima huko mwisho wa Magharibi lilikuja wiki mbili kabla ya kuzuka kwa vita vya pili vya dunia, katika kipindi cha wimbo na densi ya Douglas Furber, "Sitting Pretty", baada ya hapo sinema zote zilifungwa.[12] Payn alijitolea kwa jeshi lakini aliondolewa kwa sababu ya afya baada ya wiki chache kwa sababu ya ugonjwa wa ngiri.[13]

Mnamo 1941 na 1942, alionekana katika "Up and Doing", burudani nyepesi ya maonyesho iliyo na safu ya michoro fupi, nyimbo, na densi, ambazo hushughulika sana na maswala ya mada na Leslie Henson, Binnie Hale, Cyril Ritchard na Stanley Holloway na mrithi wake Fine na Dandy,[14] na wahusika hawakubadilika isipokuwa Dorothy Dickson akichukua nafasi ya Binnie Hale.[15] Katika kipindi cha mwisho Payn na Patricia Burke waliimba nyimbo za Rodgers na Hart "This Can't Be Love" na baadaye, "London Pride" ya Coward. Usiku mmoja, Coward alirudi nyuma ya jukwaa baada ya onyesho. Payn baadaye aliandika, "Nakumbuka nilikuwa na woga sana, bila kumuona kwa sehemu bora ya miaka 10, ingawa nilifurahi kutambuliwa kwa haki yangu mwenyewe, uamuzi wa Coward ulikuwa mzuri na wa kifalme."[16]

Katika Magic Carpet, Payn alionekana na Sydney Howard na kisha, baada ya The Lilac Domino (1944), [17] alicheza Lewis Carroll, Mock Turtle na Tweedledum kwenye Clemence Dane na toleo la muziki wa Richard Addinsell la Alice in Wonderland (1944). [5] Katika onyesho la Leslie Henson Gaieties (1945) Payn na Walter Crisham waliimba na kucheza "White Tie and Tails". Coward alirudi nyuma ya jukwaa baada ya onyesho na akampa Payn sehemu inayoongoza katika onyesho lake lililokuwa linafuata, Sigh No More, ambayo, Payn aliandika kwenye kumbukumbu zake, "iliashiria mwanzo wa uhusiano wa kibinafsi na wa kitaalam kati ya Noël na mimi ambao utadumu hadi kifo chake."[18]

Ushirika na Coward[hariri | hariri chanzo]

Coward aliendelea kukuza kazi ya Payn. Alifikiriwa sana kuzidisha talanta za yule aliyemwokoa. Payn alipokea mwitikio mzuri kila wakati kwa maonyesho yake, lakini alikosa uongozi na ubora wa nyota, mambo ambayo yeye binafsi aliyatambua.[19] Coward pia mwishowe alikuja kuitambua, akiandika: "Yeye ndiye ninaogopa, mzaliwa asiye na msafiri asiye na uelekeo. Najua kazi yake ya maonyesho imekuwa ya kutofaulu lakini kuna nyayo zingine za kufuata. Yeye hulala na kulala, na siku zinasonga. Ninampenda sana na milele, lakini ukosefu huu wa uongozi kwa mwelekeo mbaya kwa siku zijazo.Niko tayari na ninafurahi kumtunza kwa maisha yangu yote, lakini lazima afanye kitu."[8] [12]

Mnamo 1951, Payn alirudi kwenye mkutano kwenye ukumbi wa michezo wa Lyric, Hammersmith. The Revue Lyric ilikuwa na nyenzo na wafadhili kadhaa, pamoja na Coward, Flanders na Swann, na Payn mwenyewe; yeye na Cole Lesley, msaidizi wa Coward, walichangia wimbo "This Seems to be the Moment". Kipindi kilifanikiwa sana huko Hammersmith ambayo imehamishiwa Mwisho wa Magharibi. Mwaka uliofuata kulikuwa na toleo la pili, The Globe Revue, ambalo lilienda kwa miezi sita.[5] Coward alitoa Payn ni uamsho wa Amerika wa baadhi ya Tonight katika michezo ya 8.30, na Gertrude Lawrence. Walipokelewa vizuri kwenye ziara lakini walishindwa kwenye Broadway.[8] Huko Mjini London, Payn alionekana katika kazi mpya za Coward, Pacific 1860, Ace of Clubs, After the Ball, na Waiting in the wings. Maonyesho ya Payn yalipitiwa vizuri, lakini maonyesho hayakufanikiwa. Mnamo miaka ya 1960, alicheza jukumu la kusaidia la Morris Dixon katika Kicheko cha Sasa.[8]

Payn pia alifanya kazi ya filamu. Mnamo 1949, alikuwa kwenye tamthiliya ya Borstal Boys in Brown, akiwa na Dirk Bogarde na Richard Attenborough. Alionekana katika filamu mbili na Coward: The Astonished Heart (1950) na The Italian Job (1968), ambapo Coward alicheza kama mhalifu mkuu na Payn kama msaidizi wake wa karibu.[5]

Mali ya Coward[hariri | hariri chanzo]

Baada ya Coward kufariki mnamo 1973, kazi ya Payn kwa maisha yake yote ikawa usimamizi wa mali ya Coward. Mamlaka ya Coward Barry Day aliandika, "Haikuwa kazi ambayo aliwahi kutaka au kutarajia lakini alionyesha kujitolea na kuzingatia kanakwamba Noël angeshangaa na kufurahi kuona. Yeye aliingizwa katika jukumu lake kubwa na kulifanya kwani alijua Noël angemtaka afanye.Ilikuwa utendaji mzuri wa kuaga."[20] Mwandishi wa biografia wa Coward, Philip Hoare, aliandika, "Graham alikataa tathmini ya mwenzi wake mwenyewe kama 'kijana mdogo asiyejua kusoma na kuandika' kwa kuchapisha kumbukumbu yake na kwa kusimamia mali ya Coward. Alikuwa mtu mkarimu, asiye na shida, na atakumbukwa na marafiki wengi."[17]

Mnamo 1988, miaka 15 baada ya kifo cha Coward, Payn, ambaye "hakuwa na moyo wa kuitumia tena", alitoa nyumba yao ya Jamaika, Firefly Estate, kwa Jumba la Urithi la Kitaifa la Jamaica.[21] Alihifadhi nyumba yao nyingine huko Uswizi, ambapo alifarikia mnamo 2005, akiwa na umri wa miaka 87.[5]

Machapisho[hariri | hariri chanzo]

Mwaka 1979 Payn alimwandikia Noël Coward na Marafiki zake ambao ni Sheridan Morley, Cole Lesley, pamoja na Morley, Morley alikuwa mhariri mwenza wa The Noël Coward Diaries, ambao walijitolea kwa Lesley. Payn aliandika tawasifu yake iitwayo "My Life With Noël Coward", aliandika tawasifu yake mnamo mwaka 1994.

Filamu[hariri | hariri chanzo]

Mwaka Jina la Filamu Mhusika Maelezo
1949 Boys in Brown Plato Cartwright
1950 The Astonished Heart Tim Verney
1962 Jigsaw Mr. Blake Uncredited
1969 The Italian Job Keats (final film role)

Marejeo[hariri | hariri chanzo]

  1. ↑ "Graham Payn". IMDb. Iliwekwa mnamo 2021-06-26. 
  2. ↑ "Graham Payn (1918-2005) - Find A Grave Memorial". www.findagrave.com (kwa Kiingereza). Iliwekwa mnamo 2021-06-26. 
  3. ↑ The Times. 7 Septemba 1943. ukurasa. 6.
  4. ↑ Payne, ukurasa. 7
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 Vosburgh, Dick (29 November 2005). "Obituary: Graham Payn". The Independent. ukurasa. 59.
  6. ↑ The Times. 31 October 1931. ukurasa. 6
  7. ↑ The Times. 1 Agosti 1932. ukurasa. 17; 13 Januari 1933. ukurasa. 10; 19 Januari 1933. ukurasa. 7; 2 Machi 1933. ukurasa. 10; and 11 Machi 1933. ukurasa. 15.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 "Graham Payn". The Times. 8 Novemba 2005. ukurasa. 60
  9. ↑ Payn, ukurasa. 14
  10. ↑ Payn, ukurasa. 17.
  11. ↑ The Times. 25 Agosti 1938. ukurasa. 8; 29 Agosti 1938. ukurasa. 8; 30 Agosti 1938. ukurasa. 8; 16 Januari 1939. ukurasa. 21; 17 Machi 1939. ukurasa. 14; 22 Machi 1939. ukurasa. 12; 27 Machi 1939. ukurasa. 20; 11 Aprili 1939. ukurasa. 8.
  12. ↑ 12.0 12.1 "Graham Payn". www.telegraph.co.uk. Iliwekwa mnamo 2021-06-26. 
  13. ↑ Payn, ukurasa. 18-19.
  14. ↑ The Times. 21 Agosti 1941. ukurasa. 6.
  15. ↑ The Times. 23 Aprili 1942; and 19 Octoba 1942. ukurasa. 8.
  16. ↑ Payn, ukurasa. 26.
  17. ↑ 17.0 17.1 Shorter, Eric; Hoare, Philip (9 November 2005). "Graham Payn". The Guardian. iliwekwa mnamo 26 Juni 2021.
  18. ↑ Payn, ukurasa. 31.
  19. ↑ Payn, ukurasa. 247.
  20. ↑ Barua kwa mhariri, The Times. 22 Novemba 2005. ukurasa. 60.
  21. ↑ Payn, ukurasa. 205

Vyanzo[hariri | hariri chanzo]

  • Payn, Graham, with Barry Day. My Life with Noel Coward. Applause Books, 1994. ISBN 1-55783-190-4

Viungo vya nje[hariri | hariri chanzo]

Rudishwa kutoka "https://sw.wikipedia.org/w/index.php?title=Graham_Payn&oldid=1314212"