Edith Ballantyne

Edith Ballantyne

Edith Ballantyne (10 Desemba 1922 - 25 Machi 2025) alikuwa raia wa Kanada aliyezaliwa Ucheki, ambaye alikuwa mshiriki maarufu wa Shirika la Kimataifa la Wanawake kwa Amani na Uhuru (WILPF) tangu 1969. Wakati huo, alikuwa katibu mtendaji wa shirika hilo la kimataifa, lililo na makao yake makuu huko Geneva, Uswisi, akihudumu katika nafasi hiyo kwa miaka ishirini na tatu. Kati ya 1992 na 1998, alihudumu kama Rais wa Kimataifa wa shirika hilo. Mnamo 1995, alitunukiwa Tuzo ya Amani ya Gandhi.

Maisha ya awali

Edith Müller alizaliwa tarehe 10 Desemba 1922 huko Krnov katika Silesia ya Ucheki kwa wazazi Rosa na Alois Müller. Alikulia nchini Chekoslovakia hadi Mgogoro wa Sudety wa mwaka 1938. Familia yake ilikimbilia Uingereza kwanza, na kufikia mwaka 1939 walifika Kanada, ambako Kampuni ya Reli ya Canadian Pacific iliwaweka kwenye shamba huko British Columbia. Kutoweza kuendesha familia yao kwa mafanikio, walihamia Toronto mwaka 1941, ambako Müller alipata kazi kama mfanyakazi wa nyumbani. Akiwa hajui Kiingereza, alifundishwa lugha hiyo na wajitolea wa Women's International League for Peace and Freedom (WILPF), waliokuwa wakifuatilia wakimbizi wa Kibohemia na kuwasaidia kuzoea maisha nchini Kanada. Alipojiunga na WILPF, Müller alipata ujumbe wao wa upinga vita na haki za binadamu kuwa wa kuvutia, lakini alipoteza mawasiliano na kikundi hicho alipoamia Montreal mwaka 1945. Mnamo Julai 1948, Müller alifunga ndoa na Campbell Ballantyne, afisa wa Shirika la Kazi la Kimataifa, na baadaye mwaka huo alihamia Geneva pamoja naye.

Kazi

Alipowasili Uswisi, Ballantyne alianza kufanya kazi katika Shirika la Afya Duniani (WHO) katika kitengo cha uchapishaji, akiwa naibu mkurugenzi. Baada ya miaka mitano, aliacha kazi hiyo ili kutunza watoto wanne wa wanandoa hao. Baada ya kuishi Geneva kwa miaka ishirini, aligundua kuwa makao makuu ya WILPF yalikuwa huko na alijitolea kutoa huduma mnamo 1968. Mwaka uliofuata, alichaguliwa kuwa Katibu Mkuu wa shirika hilo na akakubali nafasi ya kazi ya muda wote ili kuboresha ushirikiano wa WILPF na mashirika yasiyo ya kiserikali (NGOs) pamoja na Umoja wa Mataifa (UN).

Mwaka 1970, alihudhuria Kongresi ya Kumi na Nane ya WILPF iliyofanyika New Delhi, ambayo ilimsaidia kuelewa uwiano kati ya uhuru na amani. Alitambua kuwa ikiwa njia zote za amani za kutatua mgogoro zingeshindikana, kulikuwa na haja ya kuelewa kuwa waliodhulumiwa wangekimbilia vurugu. Hivyo, wanachama wangeweza kuunga mkono amani bila kuwahukumu waliokosa njia nyingine za kujikomboa. Mijadala iliyofuata ilipelekea azimio kuwa harakati za upinga vita haziwezi kuchukua nafasi ya lengo kuu la amani, ambalo ni kuwapa watu uhuru wa kuishi kwa amani.

Mwaka 1972, aliteuliwa kuwa mratibu wa kazi za WILPF na Umoja wa Mataifa. Safari yake ya India ilifuatiwa na ziara ya kikundi cha waangalizi Mashariki ya Kati mnamo 1975, ambacho kilimfanya Ballantyne kupendekeza kwamba WILPF isisitize mazungumzo ya kudumu kati ya pande zinazozozana, lakini isichukue msimamo wa kuunga mkono upande wowote kuhusu vurugu na ukiukwaji wa haki za binadamu uliotokana na migogoro hiyo. Aliamini kuwa jukumu la WILPF lilikuwa kuhimiza pande zote mbili kupata njia za amani za kuishi pamoja badala ya kulenga nani wa kulaumiwa.

Mwaka 1976, Ballantyne alichaguliwa kuongoza Mkutano wa Mashirika Yasiyo ya Kiserikali (CONGO) wa Umoja wa Mataifa na alihudumu kama rais wake kwa miaka sita. Akiwa mwakilishi wa kwanza kutoka kundi la wanaharakati wa amani kushikilia wadhifa huo, alifungua njia kwa juhudi za kudhibiti silaha. Katika Mkutano wa Dunia wa Wanawake wa 1980 uliofanyika Copenhagen, alihudumu kama mwenyekiti wa maendeleo ya programu kwa ajili ya NGO Forum, akihakikisha kuwa mjadala kuhusu amani na kudhibiti silaha ulikuwa na umuhimu mkubwa katika warsha mbalimbali.

Mwaka uliofuata, alisaidia kuandaa mkutano wa "Wanawake wa Ulaya katika Hatua kwa Amani" kwa lengo la kuwakutanisha wanaharakati wote na wanaharakati wa kike kujadili hofu zinazochochea mbio za silaha na kuunda programu za kufuatilia maendeleo ya mazungumzo ya amani. Mwaka 1983, alikuwa miongoni mwa wanawake 10,000 waliokutana na majenerali katika makao makuu ya NATO kupinga uwekaji wa makombora mapya barani Ulaya. Hata hivyo, makombora hayo yaliwekwa licha ya maandamano, na muda mfupi baadaye, Marekani iliivamia Grenada.

Kwa kuongezeka kwa ushiriki wa kijeshi wa Marekani katika Vita vya Contra, Ballantyne aliongoza "Mkutano wa Kimataifa kuhusu Nicaragua na Amani katika Amerika ya Kati" pamoja na Adolfo Pérez Esquivel huko Lisbon mwaka 1984 ili kujadili mbio za silaha zinazoendelea. Mtazamo wake wa kutumia mikakati ya kawaida kufanikisha amani huku akiunga mkono mashirika yaliyopinga mikakati ya kitamaduni uliifanya WILPF kupitisha sera ya njia mbili za kuendeleza harakati za amani.

Ballantyne pia alihudumu kama mwenyekiti wa kamati ya mipango ya NGO Forum kwa Mkutano wa Dunia wa Wanawake wa 1985 uliofanyika Nairobi. Wazo lake la "Hema la Amani" liliwekwa kwenye bustani ya Chuo Kikuu cha Nairobi na likawa kitovu cha mkutano huo. Katika hema hilo, vikao vya kila siku vilifanyika ambapo wanawake walijadili madhara ya vita kwa wanawake na watoto.

Mwaka 1992, Ballantyne aliteuliwa kuwa Rais wa Kimataifa wa WILPF na alihudumu katika nafasi hiyo kwa miaka sita. Mwaka 1995, alitunukiwa Tuzo ya Amani ya Gandhi.

Marejeo

Makala hii kuhusu mtu huyo bado ni mbegu. Je, unajua kitu kuhusu Edith Ballantyne kama wasifu wake, habari za maisha au kazi yake? Labda unaona habari katika Wikipedia ya Kiingereza au lugha nyingine zinazofaa kutafsiriwa? Basi unaweza kuisaidia Wikipedia kwa kuihariri na kuongeza habari.